Saturday 3 March 2012

කාව්‍යක්කාර පුරවරයේ වහල් වෙළෙඳාම හෙවත් කැන්වසින් පතා ස්ත‍්‍රීන්


ශාස්ත‍්‍ර පීඨයේ ශිෂ්‍ය හිංසනයකට සම්බන්ධ වූ සිසුවකුගේ හැඳුනුම්පතක් වරක් මාෂල්වරුන් විසින් සිය භාරයට ගන්නා ලදී. මෙම සිසුවා පංති තහනමකට ලක්වීමෙන් වලක්වාගැනීමට ශිෂ්‍ය නේවාසිකාගාරයේම තවත් සිසුන් කණ්ඩායමකට වුවමනා විය. එම ඉල්ලීම කිරීම සඳහා පාගමනකින් මාෂල් ඔෆීසියට යාම ඔවුන් තේරූ උපක‍්‍රමයයි. එහිදී ඔවුන් මුහුණ පෑ ප‍්‍රමුඛ ගැටලුව වූයේ පිරිස් බලයයි. මන්දයත් ශිෂ්‍ය නේවාසිකාගාරයේ සිසුන් විශාල පිරිසක් ඒ වනවිටත් දේශනවලට සහභාගී වී සිටි අතර තවත් පිරිසක් පෙම් සුව විඳිමින් සිටි නිසාය. මේ නිසා ඔවුන්ගේ ප‍්‍රධාන ඉලක්කය වූයේ බහුතරයක් වූ ස්ත‍්‍රීන්(ශිෂ්‍යාවන්*ය. එසේ වුවද ශිෂ්‍යාවන්ට පවා ක්ෂණිකව සිය පණිවුඩය යැවීම දුෂ්කර කටයුත්තක් විය. ඒ අවස්ථාවේදී වදෙන් පොරෙන් එකතු කරගත් ශිෂ්‍යාවන්ට නේවාසිකාගාරයේ සිට එන දෙවැනි වසර සිසුවෙක් අපූරු ප‍්‍රකාශයක් කළේය. ‘‘ඔයාලගේ හැම ප‍්‍රශ්නයෙදිම අපි මැදිහත්වෙලා කතා කරනවනම් කොල්ලෙකුට ප‍්‍රශ්නයක් ආවම එන්න බැරිනම් වැඩක් නෑනෙ. අපේ වැඩවලට එන්නෙ නැත්තන් ඉතින් මීට පස්සේ අපිත් නෑ’’ යන අදහසය ඒ ප‍්‍රකාශයේ ගැබ්වුණේ. ඇත්තෙන්ම මේ මිත‍්‍රයා කළ ප‍්‍රකාශය සීයට සීයක් නිවැරැුදිය. අප දන්නා කාලයේ පටන් ශාස්ත‍්‍ර පීඨ ශිෂ්‍ය සංගමය පිරිමි කීප දෙනෙක් අත පාලනය වන සැකැස්මක් සහිත බල කණ්ඩායමකි. ඇත්ත. මේ නිසා ශිෂ්‍යාවන්ගේ ප‍්‍රශ්නවලටත් මැදිහත්වෙන්නේ ඔවුන්ය. එහෙත් ස්ත‍්‍රීන්ට පොදු වූ සංවේදී ප‍්‍රශ්න මේ සැකැස්ම තුළ නියෝජනය වන ආකාරයක් ගැන නම් කිසිවෙකුට අදහසක් නැත. අනෙක් අතට මේ සැකැස්මේ යෝජිතයෝ සාතිශය බහුතරයක් වූ ස්ත‍්‍රීන් (ශිෂ්‍යයාවන්* හෝ ශාස්ත‍්‍ර පීඨයේම නේවාසිකාගාරය නියෝජනය නොකරන පිරිමි(ශිෂ්‍යයන්* නොවුණ ද යට කී කණ්ඩායම නිකන්ම නියෝජිතයන් වන සාම්ප‍්‍රදායකි ඇත්තේ. අනෙක් අතට අපේ මිත‍්‍රයා ස්ත‍්‍රීන්ගේ සහාය පතා ඔවුන් මත පටවන බලහත්කාරය ඔවුන්ගේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ දිග පළල ගැන අපට කියයි. මෙම කතාව මෙසේ දිගහැරියේ ශාස්ත‍්‍ර පීඨය තුළ ස්ත‍්‍රී පුරුෂ භූමිකාව ගැන වූ කතාබහකට ප‍්‍රවේශයක් වශයෙනි.
    මහා සමාජයට මෙන්ම ශාස්ත‍්‍ර පීඨයට ද ස්ත‍්‍රිය යනු නැතිවම බැරි භාණ්ඩයකි. පැවැරුම්, නිබන්ධ කරගැනීමේ සිට ශිෂ්‍ය සංගමයට අවශ්‍ය ඔලු ගෙඩි ටික සකසා ගැනීම දක්වා මේ ස්ත‍්‍රියගෙන් ඇති ප‍්‍රයෝජනය අතිමහත්ය. ශාස්ත‍්‍ර පීඨයේ සාතිශය බහුතරය ශිෂ්‍යයාවෝය. එහෙත් සිය හැ`ගීම් දැනීම් ප‍්‍රකාශනයට ඇති අයිතිය භුක්ති විඳීම අතින් ශිෂ්‍යයකුට හිමි තැන ඇයට නැත. මෙය සුන්දර යැයි කියන උපසංස්කෘතියේම තිත්ත ඇත්තකි. මෙහි වැදගත් කරුණ වන්නේ මෙම ඇත්ත සම්බන්ධයෙන් ස්ත‍්‍රියටත් වඩා පුරුෂ පක්ෂය සවිඥානක වීම හා ආයතනගතවීමය. නිදසුනකට ශිෂ්‍ය නේවාසිකාගාරවල සිටින පළමු වසර ශිෂ්‍යයනට ඉහළින් අණ එන්නේ වැඩිපුර ශිෂ්‍යාවන් සේවනය (පාත්ති ? පට්ටි?* කරන්නටය. මෙම කාරණයේදී එක්සත් ශිෂ්‍ය සංගමය හා අ:වි:ශි:බ:ම යන්නේ එකම පීල්ලකය. එනම් මේ කණ්ඩායම් දෙකටම සිය සංවිධාන බලය තර කරගැනීමට මීට වඩා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී හා සවිඥානක මානුෂීය බැඳීම් පිළිබඳ විශ්වාසයක් නැත. (අ:වි:ශි:බ:ම විරෝධතාවන්වලදී පළමු වසර නියෝජනය කරමින් ගුටිබැට කන බහුතරය දෙවැනි වසරට යද්දී හැලෙන්නේ මේ නිසාය*
 ස්ත‍්‍රිය සම්බන්ධයෙන් එක්සත් ශිෂ්‍ය සංගමයට ඇති උපයෝගිතාව කෙබඳුද? සැබැවින්ම එය අතිශය දේශපාලනිකය. තමන් සංවිධානය කරන වැඩකට බීම ටිකක් හදාගන්නට, අවමංගල්‍ය උළෙලවලට කැන්වසින් යන්නට, ඇඞ් එකක් හොයාගන්නට හා ලිංගික වශයෙන් තමන්ට ඇති පීඩනයන් පිටකරගන්නට ආදී වැඩ කීපයකටය. මිනිසාගේ මූලික අවශ්‍යතාවයක් වූ වාසස්ථාන සාධකය කේවල් කරමින් පිරිමි(ශිෂ්‍ය* සංවිධාන ගොඩනගන්නා සේම මෙම පාවිච්චි කිරීමට ලක්වන්නේ ද විශ්වවිද්‍යාලීය නේවාසිකාගාරවල සිටින ශිෂ්‍යයාවන්ය. (නේවාසිකාගාරවලින් ඉවත් වූ කළ මෙම සහෝදරියෝ ප‍්‍රතිගාමී, කමකට නැති, බඩු භාණ්ඩ හැටියට රූපාන්තරණය වීමේ රහස ද මේ සාධකයයි*
 
wfkla w;g úYajúoHd, fkajdisld.drj,skau yg.kakd ia;%S mqreI in|;d YsIH ix.ïjdiSka w;r jvd /äl,ah' iqkaorh' fm%aufha kdufhka ix.ïjdiSkaf.a jqjukd bgqlroSfï isg iajdëk YsIH lKavdhï yd m%;súreoaO u;OdÍka iïnkaOfhka jd¾;d lsÍfï pr mqreI fiajh o fuu.ska fkdñf,a ,nd.;yels ùu Bg fya;=jhs' wdorh" /ljrKh yd ñksidf.a w;suQ,sl wjYH;djhla jQ ,sx.sl wjYH;d yuqfõ wirK jk YsIHhdjg fï lgq Tgqkak ord isàug n, flÍ we;' fuys we;s kmqr kï YsIHdjka mqrjr iriúh kue;s ldjHlaldr isysk jy,a jevìu ;=< fulS wdlD;skays isr lr,Suh' l,ahEfïoS w;aú|Sfuka ;s;a; we;a; mila jqjo ta jkúg;a ;uka ie,lsh hq;= f,i mdúÉÑ ù ;sîuh' b;ska tlaflda ys;g jHdcfhka fyda fï wdh;k.; fma%u yd ñ;% in|lï kv;a;= l< hq;=h' ke;skï th m%Yak l< hq;=h' we;eï YsIHdjka tjeks ;eklg f.dia we;s nj olskakg we;;a th o ;ek ;ek flfrk wjêu;a l;d nylska Tíng hkq fmfkkakg ke;' wfkla w;g úYajúoHd,h ;=< m%Yak lsÍï yd ixjdo ndysr iudcfha uyd u;jdohka úiska .s,f.k isák fudfyd;l tajd flf,i fld;ekska wdrïN lrkafkao hkako wo ojfia Ydia;% mSG YsIHdj bÈßfha we;s m%Yakhls'
  fm!oa.,sl úYajúoHd,j,g úreoaOj fyda ksoyia wOHdmkh /l.ekSu uq,alrf.k YsIH wr., b,a,d isák n,fõ. o fulS udÈ,sfha n, in|;d f.dvke.Sfï wdÈl¾;Djreh' tl w;lska wo Tjqkag wOHdmk m%;sixialrK iïnkaOfhka l;d lsÍug wjYH N+ñh ilialr.ekSu m%Yakhla ù we;af;a o fï hdka;%sl nkaOk ksidh' jvd iqkaor hqfgdamshdkq udkj in|;d ms<sn| isysk olsñka ienE in|;d mlaI foaYmd,k kHdh m;%hg hg l< fï msßia isr ù isák tl ;eklah fï' Ñ,S YsIH jHdmdrhg kdhl;ajh fok  23 yeúßÈ leñ,d jf,afIdaf.ka ^weh ia;%shls& Tjqkag bf.k .;yels mdvï /ils' ì%;dkHfha o .d¾ähka mqj;amf;a mdGlhka 2011 jif¾ ckm%shu úfrdaO;dldßh f,i kï lf<a o wehhs' Ydia;% mSGh iïnkaOfhka .;fyd;a id;sYh nyq;rhla jQ YsIHdjka iïnkaOfhka ;Skaÿ ;SrK .ekSu msßñ fo;=ka fofkl= u; mokïj we;' b;ska flfiakï jf,afIda,d ìysjkak o@ we;a; kï ia;%sh foaYmd,kslj oekqïj;a lsÍug wdKavq muKla fkdj fï YsIH jHdmdr^@& ^l,a,s@& o ìhh'
    wdKavq fukau ,dxflah YsIH jHdmdr hehs lshk wh úiska Wiia wOHdmk l%shdj,sh yd úYajúoHd,h iïnkaOfhka fokq ,enQ ckm%sh ñ:Hdjka ;=<  YsIH YsIHd fomd¾Yajhu tl fia isr ù isák ;;a;ajhla ;=< fujeks bishqï foaYmd,ksl n, in|;d f;areï .kakg W;aidy lsÍu o wehg^YsIHdjkag&  wu;r ysirohls' tfy;a Ydia;% mSGh ;=< ia;%S mqreI N+ñld y÷kd.ekSuu ;j;a me;a;lska YsIH jHdmdr kj udkhlska lsheùuls'


1 comment:

  1. ඔය දෙකෝට්ඨාශයටම මහා සමාජයට දැනෙන් තියා ඒ විශ්විද්‍යාලය අවට පරිසරයට දැනේනවත් යමක් නිර්මාණ ශීලිව කරන් හැකියාව නෑ. උදාහරණයට ගත්තොත් ඔය කියන අන්තර සහ සිසු සංගම් හැර වෙනත් කවි සංගම් පත්තර සංගම් ආදි වෙනත් අමුතුම ආකාරයේ සංගම් ගහගන්න පුලුවන්.
    දේශපාලනික නොවන ප්‍රශ්ණ කඩේ නොගෙනියන අලුත් ආකාරයේ මුහුනවරකින් අලුත් දේශපාලනයක් අල්ලන්න පුලුවන්.
    නමුත් හැමෝම තියෙන එකට ජැක් එකක් ගහල අත පිහිදාගන්නව ඇරෙන්න වෙන මුකුත් හිතන්නෙ නෑ.
    කරගන්නත් බෑ. සමස්ථ නැති බැරියාවට අපිට කරන්න දෙයක් නෑ.
    ස්ත්‍රින්ට නිදහස තියෙනවා. ඒක බන්දේසියෙ දාල දෙන්නෙ නෑ. ඇවිත් පැනල උදුරල ගන්න ඕනි..

    ReplyDelete