ඕනෑම ආණ්ඩුවක ප්‍රජාතන්ත්‍රවිරෝධී භාවිතයන් පෙන්වීමට ඕනෑ තරම් නිදර්ශන දිනපතා පුවත් ගොඩෙන් පෙන්වන්නට පුළුවන්. ඒත් ආණ්ඩුවක් පෙරලන මට්ටමට මතු වන තරමේ සටන් පාඨ බවට ඒ සෑම සිදුවීමක්ම පත් වෙන්නෙ නෑ. ජාතික හා ජාත්‍යන්තර වශයෙන් එකී සිදුවීමෙහි ඇති දේශපාලනික බර මෙන්ම ජාතියක් හැටියට එම රටේ පුරවැසියනට වඩාත් සංවේදී වන කාරණා එහිදී ඉස්මත්තට එනවා. පැවැති පාලනය පෙරලාදැමීමේ දී එසේ ඉස්මත්තට පැමිණි සිදුවීම් අතර එක් කරුණක් වූයේ මර්දනය හමුවේ විදෙස්ගත මාධ්‍යවේදීන්. එහෙත් බොහෝ කාරණා වගේම ආණ්ඩුවට දැන් එය ද අමතක වී ගිය බවක් පෙනෙනවා.
එහෙම විදෙස්ගත වූ මාධ්‍යකරුවන් රැසක් අතරේ මට පුද්ගලිකව තදින් දැනෙන මනුස්සයෙක් ඉන්නවා. ඒ මනුස්සයා ගැන හිතේ ඇතිවෙච්ච තද කම්පාවත් ආයෙමත් බ්ලොග් අඩවියේ අකුරු කරවන්න එක හේතුවක් වුණා. එයා තමයි ශාන්ත විජේසූරිය. පිටුවහලේ ජීවිත ගත කරන මාධ්‍ය පිරිස අතරේ දකුණු ආසියානු රටක සිටින එකම මාධ්‍යකරුවාත් ඔහුයි. ලංකා ඊ නිිව්ස් කියන වෙබ් අඩවිය ජනප්‍රිය වෙලා කාගෙ කාගෙත් කතාබහට ලක්වෙන්න ගත්ත කාලේ දරුණු විදියට ඒකට දරදිය ඇද්ද ඇත්තම මාධ්‍ය පොරක් කියලා කියන්න පුළුවන් කෙනෙක් තමයි ශාන්ත විජේසූරිය කියන්නේ. හැබැයි එයාට සාමාන්‍ය මාධ්‍යකරුවන්ට නොතිබුණු දේශපාලන දැක්මක් තිබුණා. පවතින මාධ්‍ය වෙළෙඳපොලේ ඒ දේශපාලන දැක්මම තමයි එයාව මර්දනය කරන්න ඕන කියල ලැයිස්තුවට තල්ලුකළෙත්.
2012 ජුලි 5 වැනිදා ඔහුව නුගේගොඩදි පැහැරගන්න උත්සාහ කෙරුණේ එහි අවසාන පලය හැටියට. ඒත් සාහසිකයන්ගේ වෑයම පල නොදැරුව නිසා ශාන්ත බේරුණා. ඒ වනවිට ඔහු පැවැති ආණ්ඩුවේ මර්දනීය යාන්ත්‍රණය ගැනත් තදින් ලියමින් හිටියේ. ඒ වෙන කොහේවත් නෙවෙයි. වත්මන් මංගල සමරවීර විදෙස් ඇමැතිවරයා අධීක්ෂණය කළ එක්ස් නිවුස් වෙබ් අඩවියේ. ඒත් ඉහත කී පැහැර ගැනීමේ උත්සාහයෙන් පසුව ඔහුට විදෙස්ගතවන්නට විය. ආසියානු ජනමාධ්‍යකරුවන්ගේ සම්මේලනයට සහභාගීවීමට නේපාලයට ගිය ශාන්ත විජේසූරිය නැවත ලංකාවට නොපැමිණෙන්නේ වෘත්තිය ජනමාධ්‍යවේදීන්ගේ සංගමයෙන් ලැබුණු උපදෙස් මතය.
අද ඒ ආණ්ඩුව නෑ. ඒත් ශාන්තට නේපාලයෙන් ලංකාවට එන්නට විදියකුත් නෑ. හේතුව තමයි නේපාල රජය ඔවුන් නීතිවිරෝධී සංක්‍රමණිකයන් හැටියට මිස සරණාගතයන් හැටියට නොසැළකීම.. එනිසා වීසා නැතිව සිටි කාලය වෙනුවෙන් රුපියල් පන්ලක්ෂ හැත්තෑ හය දහසක මුදලක් නේපාල රජයට ගෙවන්නට ඔහුට සිදු වී තිබෙනවා. සැබැවින්ම මෙය ඛේදවාචකයක්. ශාන්ත කියන්නේ කිසිදු විටෙක ලංකාවෙන් පලායන්නට සිටි මාධ්‍යකරුවෙක් නෙවෙයි. ඔහුව උපන්රටින් පිටුවහලට යැව්වේ පැවැති පාලනයේ දරදඩු මර්දකයන් විසින්. ශාන්තව නැවත ලංකාවට ගෙන්වීම මංගල සමරවීර කියන ඔහුගේ අතීත සගයාට සුළු දෙයක්. නමුත් වැඩේ නොවෙන්නේ ඇයි?
මේ ශාන්ත විජේසූරිය තමන් දැන් ගතකරන ජීවිතය ගැන කියන හැටි........
‘‘අපේ ජිවිත අවිනිශ්චිතය. අපි පැවැත්ම
පිළිබද බරපතළ අර්බුදයකට මුහුන දී සිටිමු. අපේ මුල් කපා අපේ රටවල් වලින් උගුලා
දැමීම නිසා, අපේ දරුවන් බිරින්දෑවරු දෙමව්පියන් සහ
අපේ ඥාතීන් සිසී කඩ වී ඇත.සමහරුන් ගේ දරුවන් ,බිරියන් ,ස්වාමි පුරැෂයන් සහ ඥාතීන් මරා දමා
තිබේ. හුදකලාව සහ කාලකන්නි කම අද අපේ දරුවන්, බිරියන් ,දෙමව්පියන් සහ ඥාතීන් මෙන් අපව වට කොට
ගෙන සිටියි. නේපාලයේ අපට වැඩි කාලයක් රාත්රිව ගත කරන්නට සිදුව ඇත්තේ අදුරේය.
නේපාල් ආණ්ඩුව එම රටේ ජනතාවට විදුලිය ලබා දෙන්නේ දිනකට පැය 06 කි. ලෝකයේ ජල මුලාශ්රන ඇති රටවල් අතරින්
දෙවන ස්ථානය හිමි වන්නේ නේපාලයටය. නමුත් නේපාලයේ අග නගරය වන කත්මණ්ඩු වල ජිවත් වන ජනතාව
පානීය ජලය ලබා ගැනිම සදහා මුදල් ගෙවිය යුතු වෙයි.
ධනවාදය නැමැති අදුරට එරෙහිව රැ දවල්
නොබලා ලංකාවේ දී සටන් වැදුනු මට නේපාලයේ අදුරට සාප කරමින් බොහෝ කාලයක් සිටින්නට
සිදු විය. නමුත් මා ඇතුළු ශ්රීා ලංකීය සරණාගතයන් කීපදෙනෙක්ට
යු.එන්.එච්.සී.ආර්.සංවිධානයේ රුදුරු කප්පාදු වලට එරෙහිව පැන නැගි ඇති අරගලයට මග
පෙන්විමට හැකි වී තිබේ.
අප ජිවත් වන්නේ කදවුරු ගතව නොව
නාගරිකවය. කත්මණ්ඩු නගරයෙන්
පිටට යෑම අපට තහනම්ය. අපව හදුන් වන්නේ
නගරික සරණාගතයන් කියාය. (Urban Refugee) යු.එන්.එච්.සී.ආර්.
කාර්යාලය මගින් පෙබරවාරි මස වන තෙක් තනි සරණාගතයෙකු සදහා නේපාල් රුපියල් 5,750 ක් ගෙවු නමුත් මාර්තු මස සිට අපේ
දීමනාවෙන් 25% ක් කප්පාදු කර ඇත. මා
හට දැන් ලැබෙන්නේ නේපාල් රුපියල් 4,313කි. ඇමරිකන් ඩොලර් 44 කි. ශ්රී. ලංකන් රුපියල් 6,900 කි. එම මුදලෙන් කාමර කුලී රුපියල් 2
,200 ක් විදුලි බිල රුපියල් 200ක් ගෙවු පසු මසක් ජිවත් විම සදහා මා අත
ඉතිරි වන්නේ රුපියල් 1,913කි. පස් දෙනෙක් ගෙන්
සමන්විත පවුලකට ජිවත් විම සදහා කප්පාදුවට පෙර 17,500ක් ගෙවු අතර දැන් එම මුදල 12.938ක් දක්වා කප්පාදු කර ඇත. නේපාලයේ පස්
දෙනෙක් ගෙන් සමන්විත පවුලකට අවම පහසුකම් යටතේ ජිවත් විම සදහා රුපියල් 25,000 මුදලක් අත්යා්වශ්ය් වෙයි . නවක සරණාගතයන් විශාල පිරිසකට එම
කාර්යාලය මගින් සරණාගත භාවය පිරි නමා ඇතත් ,ඔවුනට සරණාගත දිමනාව ලබා නොදෙයි. ඔවුනට අද නේපාලයේ හිගා කෑම හැර වෙනත්
විකල්පයක් ඉතිරි වි නැත. “
