ජනමාධ්‍ය මර්දනයට ආණ්ඩුවෙන් නිර්මාණය කරනු ලබන
විවිධ යාන්ත්‍රණ කවර පාලනයක් ආවත් වෙනස් වෙන්නේ නෑ. මේ නිසාම ආණ්ඩුවේ මැදිහත්වීමක්
නැතුව දේශපාලන පලිගැනීම්වලින් තොරව ස්වයං නියාමනයක් පවත්වාගෙන යන්නේ කොහොමද කියලා
පත්තර ලෝකය හිතුවා. එහෙම හිතලා පුවත්පත් හිමිකරුවන්, ජනමාධ්‍ය සංවිධාන හා කර්තෘ
සංසදය යන පාර්ශ්ව තුන එකතු වෙලා ආයතනයක් පිහිටුවාගත්තා. ඒක තමයි ශ්‍රී ලංකා
පුවත්පත් ආයතනSri Lanka Press Institute ය.
ඒ යටතේ පිහිටුවපු ශ්‍රී ලංකා පුවත්පත් පැමිණිලි කොමිසමෙන් පත්තර
වාර්තා සම්බන්ධ පැමිණිලි බාරගනිමින් සමථ මණ්ඩලයක් විදියට කටයුතු කළා. ඒ යටතේ
පිහිටුව
2013 ජුනි 05 වැනිදා
එවකට යූ.එන්.පී පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී කරු ජයසූරිය මහතා පුවත්පත් මණ්ඩල යෝජනා පනත්
විවාදයට සහභාගී වෙමින් ඒ ගැන කිව්වෙ මෙන්න මෙහෙම.
‘‘නිදහස් ස්වාධීන මාධ්‍යයක් ඇති කිරීම වෙනුවෙන් 2002 දී එක්සත් ජාතික පෙරමුණ රජය ක‍්‍රියා කළ ආකාරය සිහිපත් කළ යුතුයි.
එදා මාධ්‍ය ස්වාධීනත්වය, ගෞරවය ලබාදීම වෙනුවෙන් අපි කැප වුණා. අපි කතෘ සංසඳය සමඟ, නිදහස් මාධ්‍ය ව්‍යාපාරය සමඟ, වෘත්තිය පත‍්‍ර කලාවේදීන්ගේ සංගමය සමඟ පුවත්පත්
ප‍්‍රකාශකයින්ගේ සංගමය සමඟ හා සිවිල් සමාජය සමඟ දීර්ඝ ලෙස සාකච්ඡා කර ඔවුන්ගේ
අදහස් සහ උපදේශ ලබා ගත්තා. ඒ අනුව පුවත්පත් ආයතනය (press institute) ස්ථාපිත කළා. එමෙන්ම ඒ තුළින් මාධ්‍යවේදීන්ට
පුහුණුව ලබාදීම මෙන්ම පාඨකයින්ගේ හා මාධ්‍යවේදීන්ගේ අයිතීන් රැකදීම සඳහා පුවත්පත්
පැමිණිලි කොමිසමත් ගොඩනැඟු‍වා. මේ තුළින් ස්වේච්ඡාවෙන් ස්වයං නියාමනයක් මඟින්
ගැටළු විසඳා ගත හැකියි. මේවා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රටවල ලක්ෂණයි . මෙම දේවල් අඛණ්ඩව
ක‍්‍රියාත්මක කිරීම වෙනුවට මේ ආණ්ඩුව කළේ, කරමින් සිටින්නේ කුමක් ද?.“
එදා පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී කරු ජයසූරිය අද
කතානායක වෙලා. ඒ වගේම එදා පුවත්පත් මණ්ඩලයට පක්ෂව හඬ නැගූ හා විපක්ෂ මත දැරූ ප්‍රධාන පක්ෂ
දෙක එක්ව හවුල් ආණ්ඩුවක් පිහිටුවාගෙන තිබෙනවා. ඒත් තොරතුරු දැනගැනීමේ අයිතිය නීතිගත
කරන්නට මරාගෙන මැරෙන සටනක් දුන් යූ.එන්.පීය එක අද වැඩි සද්දයක් නැතුව ආණ්ඩුවේ ඇමැතිකම්
දරන් ඉන්නවා.
මේ සියල්ල අතරේ ආණ්ඩුවේ උපදේශකයන්ගේ අනුශාසනා මැද පුවත්පත් මණ්ඩලය බලාත්මක කිරීම ගැන සම්මන්ත්‍රණ සංවිධානය වෙමින් තිබෙනවා. එවකට විපක්ෂයේ සිටි
එජාපය ඇතුළු සිවිල් සමාජ බලවේග සමඟ සටන් කළ ඇතැම් මාධ්‍යවේදීන් අද ඉන්නේ ආණ්ඩුවේ ලොකු පුටු හොබවමින්. පුවත්පත් මණ්ඩලය එපෝ යැයි කියමින් තොරතුරු දැනගැනීමේ අයිතිය දියාාාව් යැයි රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවට බල කළ මේ උදවියගේ සටන්කාමී ප්‍රවේශය අද අපිට දකින්න නෑ.
මේ ආණ්ඩුවේ විශේෂත්වයක් තිබෙනවා. ඒ තමයි කිසිදු කරුණක්
සම්බන්ධයෙන් නිශ්චිත ප්‍රතිපත්තිය දැනගැනීමට අපහසු වීම. මොකද පක්ෂ දෙකක ප්‍රතිපත්ති(ප්‍රතිපත්ති
ද හුදු කතා ද?) මඟින් පුරුද්දනු ලැබෙන බැවින් බොහෝ කාරණා සම්බන්ධයෙන් ආණ්ඩුවේ මතය
දෙමුහුන් වී තිබෙන හින්දා. එහෙම බැලුවාම පුවත්පත් මණ්ඩලයට එරෙහි වෙමින් ජනමාධ්‍ය නිදහස
වෙනුවෙන් සටන් කළ අතීත සගයන්ගේ මතයත් හයිබ්‍රිඩ් වෙලාද කියලා ජනමාධ්‍ය සමාජයට සිතීම තාර්කිකයි නේද?
No comments:
Post a Comment