කැම්පස් උණෙන් පෙලී ලියන්නට ගත් බ්ලොගයට අකුරක් දාන්නේ කලෙකට පසුය. පත්තර රස්සාව ඉස්තරම්ම විනෝදයක් දුන් උණ බහින්න ගනිද්දී බ්ලොග් රසය ඇත්තටම වැළඳී ඇත්තේ දැන්දැයි සිතේ. ප්‍රකාශන මාධ්‍යක් හැටියට පත්තරය යනු පොදු ජනයාට තොරතුරු සපයන තැනක් මිස අපේ රජ දහනක් නොවන බව ඕනෑම පත්තරකාරයකුට දැනෙන්නේ කල්ගතවීමෙනි. දයාසේන ගුණසිංහයන් කැප නැති අඩවිය හැටියට හඳුන්වමින් ඉන් මිදී හිස් දෑතින් ගියේ එහෙයිනි. එදා ඒ ලෙවල් කරද්දී පුනරාගමනය කියවද්දී පරිකල්පිතව මවාගත් ඇත්ත දැන් ඇඟටම දැනෙමින් තිබේ. එහෙයින් තමන්ටම කියා තමන්ගේම හැඟීම් දැනීම් ලියන්නට...අඩුම ගානේ පත්තර ජීවිතේ නොලියැවෙන අකුරු දෙක තුන හලා මගේ බොර තෙල් බඳුන තව තවත් බොර කරන්නට සිතා ගතිමි.
ඉතින් සකියනේ අවසරයි.....
No comments:
Post a Comment